Pozostaw na około dziesięć minut, a następnie spłucz włosy letnią wodą. Olejek miętowy: do szklanki letniej wody dodaj dwie krople olejku miętowego. Następnie wmasuj mieszankę w skórę głowy, w miejsca dotknięte łojotokowym zapaleniem skóry. Po upływie kilku minut spłucz wodą. Naturalne sposoby leczenia łojotokowego
Kontaktowe zapalenie skóry – objawy, przyczyny i sposoby leczenia. 20 kwietnia 2017 kontaktowe zapalenie skóryproblemy skórnezapalenie skóry Kontaktowe zapalenie skóry bywa również nazywane wypryskiem kontaktowym. To choroba skóry objawiająca się uczuciem świądu i podrażnieniem skóry, które pojawiają się pod wpływem kontaktu skóry z czynnikiem alergennym lub substancją drażniącą. Leczenie wyprysku kontaktowego polega przede wszystkim na neutralizowaniu przykrych dla pacjenta objawów. W tym celu wykorzystuje się preparaty do stosowania miejscowego bezpośrednio na obszary dotknięte objawami choroby oraz leki ogólnoustrojowe. Kluczową rolę w całym procesie leczenia, warunkującą jego powodzenie, odgrywa właściwa diagnostyka, która poza rozpoznaniem symptomów dotyczy także zdiagnozowania rodzaju choroby – alergiczne lub niealergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Co jeszcze warto wiedzieć na temat tego schorzenia? Kontaktowe zapalenie skóry – przyczyny i objawy choroby Wyprysk kontaktowy jest chorobą skóry wymagającą podjęcia właściwych metod leczenia, której objawy są mocno uciążliwe dla pacjenta. Wyróżnia się dwa rodzaje choroby w zależności od rodzaju czynnika wywołującego pojawienie się jej symptomów. Pierwszym z nich jest wyprysk kontaktowy alergiczny, który występuje na skutek kontaktu skóry chorego z alergenem. Jego pojawienie się poprzedza trwający przez dłuższy czas stan określany jako nadwrażliwość na daną substancję. W przypadku pierwszego zetknięcia skóry chorego z czynnikiem alergennym nie dochodzi do wystąpienia objawów choroby. Następuje natomiast uczulanie organizmu na ów czynnik, w wyniku którego podczas ponownego kontaktu z alergenem zachodzi reakcja alergiczna, połączona z wystąpieniem objawów choroby. Drugim rodzajem choroby jest kontaktowe zapalenie skóry wynikające z podrażnienia, które nie jest związane ze wspomnianą wcześniej nadwrażliwością na dany czynnik. W tym przypadku symptomy kontaktowego zapalenia skóry pojawiają się natychmiast po zetknięciu z substancją drażniącą. Kontaktowe zapalenie skóry może pojawiać się w różnych miejscach na całym ciele, choć najczęściej występuje na dłoniach i rękach (kontaktowe zapalenie skóry rąk, kontaktowe zapalenie skóry dłoni). Główne symptomy to przede wszystkim silne uczucie świądu, zaczerwienienie i podrażnienie skóry. Mogą pojawiać się drobne pęcherze, które z czasem pękają. Objawy choroby, w zależności od stopnia jej zaawansowania, mogą mieć charakter przewlekły i zaostrzony. Zmiany skórne w przypadku zapalenia kontaktowego niealergicznego zawsze pojawiają się w miejscu kontaktu skóry pacjenta z substancją drażniącą, podczas gdy w zapaleniu kontaktowym alergicznym mogą wystąpić w zupełnie innym miejscu na ciele. Kontaktowe zapalenie skóry – leczenie i diagnostyka Wypryskowe zapalenie skóry wymaga właściwej diagnostyki. Poza obserwacją powstałych zmian skórnych dotyczy ona również wywiadu z pacjentem, który wraz z analizą testów alergicznych ma na celu ustalić czynniki powodujące pojawianie się objawów choroby. Kontaktowe zapalenie skóry o podłożu alergicznym, poza konsultacją dermatologiczną, wymaga zasięgnięcia opinii alergologa. Szybkie rozpoznanie czynnika i całkowite wyeliminowanie go z otoczenia pacjenta zapobiega nawrotom choroby. Najskuteczniejszą metodą leczenia kontaktowego zapalenia skóry wciąż pozostaje unikanie czynnika drażniącego lub uczulającego. Jednak w sytuacji, w której na skórze pacjenta znajdują się trudno gojące się zmiany skórne, sama profilaktyka nie wystarcza. Kontaktowe zapalenie skóry leczy się przede wszystkim przy pomocy kortykoidów. Są to leki przeznaczone do stosowania miejscowego – występują pod postacią kremów oraz maści łagodzących stan zapalny skóry. Niestety nie zawsze ich zastosowanie bezpośrednio na miejsca dotknięte objawami choroby pozwala je całkowicie wyeliminować. W takich sytuacjach konieczne jest wdrożenie kortykosteroidów w formie preparatów doustnych, ogólnoustrojowych. Dodatkowo zaleca się stosowanie środków mających na celu nawilżenie skóry i wzmocnienie produkcji sebum będącego naturalną barierą ochronną skóry. Comments comments Opublikowane przez . Data publikacji: 20 kwietnia 2017
Duża ilość płynów — najlepszy domowy sposób na zapalenie pęcherza. Woda pomaga przepłukiwać układ moczowy, rozcieńcza mocz i wspiera proces usuwania bakterii. Częste oddawanie moczu to naturalny sposób na oczyszczanie pęcherza i cewki moczowej. Dlatego należy pamiętać, żeby w czasie infekcji zwiększyć podaż płynów.
Egzema, określana również mianem wyprysku, jest przypadłością, z którą boryka się wiele dorosłych i dzieci. Mimo iż często utożsamiana jest z atopowym zapaleniem skóry, to warto pamiętać, że jest to tylko jedna z jej postaci. Zmianom skórnym towarzyszy stan zapalny, pieczenie oraz silny świąd. Schorzenie po pewnym czasie przybiera formę przewlekłą, stając się powodem znacznie obniżonej jakości życia. W zależności od objętej okolicy ciała wyróżniamy kilka rodzajów egzemy. Jak skutecznie leczyć egzemę? W jaki sposób dbać o skórę, aby zapobiegać jej nawrotom?Co to jest egzema i jakie są jej przyczyny?Egzema nazywana również wypryskiem to jedna z najczęściej występujących chorób alergicznych o nieinfekcyjnym podłożu zapalnym, co oznacza, że nie jest zaraźliwa. Pod jej nazwą kryją się różne typy zmian skórnych, których wspólnym objawem jest wspomniany wcześniej stan zapalny skóry (naskórka oraz warstwy brodawkowatej skóry właściwej), a także towarzyszący temu wyprysk. Egzema bardzo często występuje u małych dzieci – cierpi na nią około 5-20% dzieci i 1-2 % dorosłych. Obecnie uważa się, że za powstanie choroby odpowiada wrodzone uszkodzenie skóry polegające na zaburzeniu działania filagryny – białka odpowiadającego za prawidłowe ukształtowanie komórek budulcowych skóry. W wyniku nieodpowiedniego nawodnienia oraz rozluźnienia jej połączeń skóra nie stanowi tak dobrej bariery dla wszelkich drobnoustrojów i alergenów. Za inne przyczyny choroby uznawane są także:obniżenie odporności,skłonności alergiczne,niewłaściwa dieta,przewlekły egzemyW zależności od czynnika, który predysponuje do rozwoju choroby można wyróżnić dwa typy egzemy – egzemę endogenną oraz egzemę egzogenną. Na egzemę endogenną wpływ mają bodźce wewnętrzne, bez udziału środowiska zewnętrznego. Jest uwarunkowana genetycznie. Jeśli do powstania zmian na skórze przyczyniają się czynniki zewnętrzne, wtedy mówimy o egzemie egzogennej, inaczej kontaktowej. Występujące wówczas zmiany skórne ograniczone są do konkretnych obszarów ciała – mogą występować jako egzema na twarzy, egzema na dłoniach i stopach czy też podudziach. Odmienny rodzaj egzemy może powodować dolegliwości o różnym charakterze. Najważniejsze z nich to:wyprysk kontaktowy (alergiczny) – egzema kontaktowa, nazywana jest również kontaktowym zapaleniem skóry. Zmiany chorobowe powstają w miejscu, gdzie doszło do kontaktu z substancjami alergicznymi. Może być wywołana przez różnego rodzaju czynniki chemiczne, takie jak chrom, nikiel lub kobalt, które znajdują się w wielu przedmiotach – kosmetykach, biżuterii i ubraniach. Typowymi lokalizacjami dla tego typu egzemy są dłonie i przedramiona,wyprysk atopowy – ten rodzaj egzemy uwarunkowany jest predyspozycją genetyczną, a czynnikami wywołującymi są alergeny pokarmowe ( gluten, laktoza), jak również alergeny wziewne ( traw). Predysponuje do powstania atopowego zapalenia skóry. Zmiany skórne najczęściej pojawiają się we wczesnym dzieciństwie i współistnieją z innymi schorzeniami o podłożu alergicznym (astmą, katarem siennym),wyprysk łojotokowy – z tym rodzajem egzemy mamy do czynienia wówczas, gdy w określonych miejscach dochodzi do nasilonej produkcji łoju. Należy do nich: owłosiona skóra głowy, okolice nosa, brwi, policzków, fałdów nosowo-wargowych, skóra za małżowinami usznymi, na plecach oraz między łopatkami. Oprócz typowych cech wyprysku łojotokowe zapalenie skóry cechuje się powstawaniem wysięku, który zasycha ma skórze pod postacią żółtych egzemyW początkowym etapie choroby pojawia się zmiany na skórze w postaci:zaczerwienienia,grudek,pęcherzyków,niekiedy sączących się z przebiegiem schorzenia skóra staje się sucha i pogrubiała. Egzema na dłoniach powoduje widoczne zaznaczenie bruzd. Z kolei egzema na powiekach może pogorszyć widzenie z powodu zmian zapalnych powiek i struktur budujących gałkę oczną. Obraz atopowego zapalenia skóry zmienia się w zależności od wieku. Wyprysk atopowy u dzieci do 2 roku życia przybiera formę pęcherzyków, grudek lub strupów z sączącą się wydzieliną. Zmiany pojawiają się najczęściej na policzkach, czole i głowie, a także plecach i ramionach. Starsze dzieci (pomiędzy 2. a 12. rokiem życia) mają suche, łuszczące się grudki czy „blaszki” na wewnętrznych częściach nadgarstków, łokci i kolan. Egzema u dorosłych pojawia się zazwyczaj na twarzy, karku, dłoniach i – fazy przebieguEgzema przebiega w czterech następujących po sobie etapach – początkowo zmiany chorobowe mają postać rumienia, następnie pojawiają się grudki, które w szybkim czasie przekształcają się w pęcherzyki. W ostatniej fazie powstają strupy. Zmianą chorobowym bardzo często towarzyszy obrzęk skóry oraz świąd o różnym egzemy można również podzielić ze względu na nasilenie objawów chorobowych:faza ostra – po kilku godzinach od kontaktu z potencjalnym alergenem pojawia się silny rumień oraz towarzyszące mu pęcherzyki i wysięk,faza podostra – wówczas w miejscu chorobowo zmienionym jest zauważalne niewielkie złuszczenie oraz strupki,faza przewlekła – dochodzi do niej w wyniku długo utrzymującego się stanu zapalnego. Charakteryzuje się przerostem naskórka oraz silnym jego złuszczaniem. Intensywny świąd powoduje rozdrapywanie zmian skórnych. W wyniku czego powstają przeczosy – linijne ubytki naskórka tworzące się na skutek drapania oraz u dzieciEgzema u dzieci może być spowodowana kontaktem z substancjami uczulającymi. Należą do nich barwniki, konserwanty oraz metale – między innymi nikiel, będący częstym materiałem zapięć w dziecięcych ubrankach. Do konserwantów, które mogą zwiększać ryzyko powstania egzemy u dzieci zalicza się np. formaldehyd. Uczulające działanie wykazuje również lanolina zawarta w kosmetykach. Jest to wosk, w skład którego wchodzą estry kwasów tłuszczowych oraz sterole (np. cholesterol). Lanolina znalazła szerokie zastosowanie w kosmetyce – bardzo dobrze się wchłania, a także wykazuje właściwości nawilżające i wspomaga naturalną barierę ochronną naskórka, jednak pomimo tego niejednokrotnie doprowadza do powstania egzemy na delikatnej skórze dziecka. Wyprysk u dzieci lokalizuje się najczęściej na plecach lub ramionach. Tam, gdzie znajdują się metalowe guziki od ubranek. Początkowo skóra jest zaczerwieniona, pokryta małymi grudkami, które po czasie przekształcają się w pęcherzyki – wypryski na skórze są wypełnione rodzajów egzemy, która może dotknąć dzieci częstą dolegliwością jest wyprysk łojotokowy. Zmiany w tej postaci przybierają postać tłustych, szaro żółtych łusek i strupów. Widoczne jest wyraźne ścieńczenie skóry. Towarzyszy temu rumień i wysięk. Wykwity pojawiają się na owłosionej skórze głowy (ciemieniucha), mogą się stopniowo rozszerzać, zajmując czoło, okolicę małżowin usznych, policzki, szyję. Wraz z pojawieniem się pierwszych zmian u dziecka wskazane jest delikatne wyczesywanie łuski przy użyciu szczotek z miękkim włosiem. Rekomendowane jest również w tym przypadku stosowanie preparatów zmiękczających skórę. W przypadku rozwoju większego stanu zapalnego z wykwitami sączącymi lub w łojotokowym zapaleniu skóry zajmującym rozległe powierzchnie, w tym okolicę pieluszkową, wskazana jest konsultacja egzemyPodstawą w leczeniu egzemy jest rozpoznanie rodzaju zmian skórnych oraz przyczyny jej powstania. Jeśli uda się zidentyfikować czynnik wywołujący wyprysk, należy bezwzględnie go unikać. Do zwalczania zmian chorobowych stosuje się szeroką gamę leków o działaniu przeciwzapalnym, wspierających organizm w walce ze schorzeniami. W przypadku egzemy obejmującej skórę głowy zalecane są płyny i roztwory na skórę, natomiast zmiany na nieowłosionej skórze głowy są leczone za pomocą maści i kremów. Główną grupę preparatów farmakologicznych stanowią stosowane miejscowo kortykosteroidy. Ze względu na moc działania są one podzielone na:słabe np. hydrokortyzon,średnio silne np. betametazon (dostępny w preparacie Betnovate),silne np. mometazon (Elocom, Edelan, Elitasone, Ivoxel),bardzo silne np. klobetazol (Dermovate,Clobederm).W przypadku stwierdzenia towarzyszącego nadkażenia bakteryjnego lekarz może zalecić stosowanie prepartów mających w swoim składzie zarówno antybiotyki, jak i sterydy np. Betnovate N. Wyprysk łojotokowy wymaga włączenia dodatkowej terapii przeciwgrzybiczej. W zależności od nasilenia zmian chorobowych zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od silnego preparatu sterydowego, a następnie zastępuje się go słabszym lekiem. Za bezpieczny czas stosowania sterydów o średniej mocy uznaje się u dorosłych – 12 tygodni, a u dzieci, ze względu na dużo delikatniejszą skórę – 4 tygodnie. Szczególną ostrożność należy zachować, aplikując kortykosterydy na skórę twarzy. Wówczas zalecane jest stosowanie słabych sterydów przez maksymalnie 7 dni. W przeciwnym razie skutki uboczne, takie jak: ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczynek lub rumień mogą być trwałe. Szczególnie niebezpieczne może okazać się stosowanie sterydów na okolice oczu. Grozi to rozwojem jaskry i zaćmy. Pod żadnym pozorem nie można stosować ich do robienia opatrunków. Należy zachować ostrożność, aplikując je w fałdy skórne np. pod pachami. Do innych działań niepożądanych zalicza się: rozstępy, posterydowe zapalenie skóry, trądzik posterydowy oraz zwiększenie skłonności do nadkażeń bakteryjnych. Dlatego te substancje powinny być zawsze używane zgodnie z zaleceniami lekarza. Alternatywą dla sterydów jest takrolimus – inhibitor kalcyneuryny o działaniu przeciwzapalnym, dostępny na rynku w postaci maści. Nie wykazuje powikłań miejscowych, jest bezpieczny i powszechnie u pacjenta stwierdza się wyprysk o charakterze atopowym wówczas kluczowe znaczenie w łagodzeniu dolegliwości ma pielęgnacja skóry za pomocą płynów oraz środków natłuszczających – emolientów. Ich głównym zadaniem jest zapobieganie wysychaniu skóry. Kolejnym sposobem leczenia jest światłoterapia przy wykorzystaniu promieniowania ultrafioletowego UVA I UVB. Kiedy wszystkie dotychczasowe metody zawiodą rozwiązaniem jest leczenie immunosupresyjne, które hamuje nadmiernie aktywny układ odpornościowy. Do najczęściej stosowanych immunosupresantów należą cyklosporyna i azatiopryna. Leczenie przyczynowe w przypadku egzemy na nogach wymaga dodatkowo środków działających wzmacniających ściany naczyń i poprawiających krążenie i domowe sposoby w walce z egzemąOdpowiednia dieta w walce z egzemą jest kluczowa w łagodzeniu dolegliwości i zapobieganiu nawrotom. Jej podstawa powinna opierać się na wyeliminowaniu składników, których działanie predysponuje do alergii lub nadwrażliwości. Bardzo często za powstanie zmian odpowiada mleko krowie, jajka czy tłuszcze zwierzęce. Warto również ograniczyć spożycie kofeiny, herbaty oraz alkoholu, gdyż zaostrzają objawy egzemy. W ciągu dnia poleca się picie naparów z pokrzywy oraz korzenia łopianu. Należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Domowe sposoby w leczeniu egzemy polegają na kąpielach i stosowaniu okładów. W przypadku egzemy pojawiającej się między innymi na dłoniach bardzo dobrze sprawdzi się smarowanie zmian maścią nagietkową i żywokostową. Składniki w nich zawarte przyspieszają gojenie podrażnionych miejsc. Można również zastosować okłady z aloesu – skutecznie łagodzą zmiany zapalne. Jeśli egzema dotknęła całe ciało, szczególnie pomocne jest stosowanie ciepłych kąpieli z dodatkiem nadmanganianu potasu lub z dwiema łyżeczkami sody w AZSOdpowiednia pielęgnacja skóry jest podstawą w leczeniu atopowego zapalenia skóry – musi być stosowana zarówno w trakcie zaostrzenia objawów, jak i remisji. Osoby cierpiące na AZS powinny sięgać po preparaty przeznaczone dla skóry atopowej. Zawarte w nich składniki łagodzą stan zapalny i wspomagają odbudowę naturalnej bariery hydrolipidowej skóry. Skóra atopowa jest wymagająca i w wielu przypadkach reaguje podrażnieniem, swędzeniem oraz zaostrzeniem przebiegu. Ważne jest, aby wychodząc na zewnątrz stosować filtry ochronne o wysokim SPF i zakrywać możliwie duże powierzchnie ciała najlepiej jasnymi, przewiewnymi tkaninami. Nadmierna potliwość powoduje szybsze przesuszanie skóry, stąd konieczne jest odpowiednie dbanie o higienę.
Dostępne są też szampony o działaniu przeciwgrzybiczym z ketokonazolem lub cyklopiroksem. W cięższych przypadkach lekarz może przepisać szampon na łojotokowe zapalenie skóry z glikokortykosteroidami. Domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry. Podstawę leczenia ŁZS powinny stanowić preparaty przepisane przez lekarza. płeć lekarzaKobietaMężczyznaStrona głównaposterydowe-zapalenie-skory-twarzyposterydowe-zapalenie-skory-twarzy15 wynikówFizjoterapia:Ćwiczenia dla kobiet w ciążyMasaż limfatycznyKOREMED Odzieżowa 8, SzczecinUmów się na wizytę przez internet:Fizjoterapia:ElektrostymulacjaFonoforezaMEDYK Patryk WydroZygmuntowska 2D/2, MielecUmów się na wizytę przez internet:Białołęcka 166 D, WarszawaFizjoterapia:ElektrostymulacjaFonoforezaJagoda Makselon GOGADaszyńskiego 16d, Środa ŚląskaUmów się na wizytę przez internet:Chirurgia ogólna:Chirurgia onkologicznaProste nacięcie i usunięcie ciała obcego, tkanek podskórnychGabinet Lekarski Wojciech Prażmoul. Urzędowska 44J, KraśnikUmów się na wizytę przez internet:Tamponada:Biopsja skóryProste nacięcie i usunięcie ciała obcego, tkanek podskórnychPrywatny Gabinet Chirurgiczny Jerzy PukalukLipska 28, ZamośćUmów się na wizytę przez internet:ul. Racławicka 27, WarszawaUsunięcie szwów:Proste nacięcie i usunięcie ciała obcego, tkanek podskórnychNacięcie i drenaż krwiaka, zbiornika płynu surowiczego lub innego zbiornika płynuChirurgiczny Gabinet Grzegorz OlczykSmugowa 6, ŁódźUmów się na wizytę przez internet:Usunięcie ciała obcego:Proste nacięcie i usunięcie ciała obcego, tkanek podskórnychNacięcie i drenaż krwiaka, zbiornika płynu surowiczego lub innego zbiornika płynuSpecjalistyczna Praktyka Lekarska lek. med. Krzysztof ŻukowskiKilińskiego 14, Tomaszów LubelskiCentrum Medyczne SIR MEDStaropoznańska 131-133, InowrocławUmów się na wizytę przez internet:ul. Garncarska 3, Kamień PomorskiRehabilitacja:ElektrostymulacjaFonoforezaNZOZ RAJ-MEDWesterplatte 53, ŚwidnicaUmów się na wizytę przez internet:Fizjoterapia:ElektrostymulacjaFonoforezaNZOZ RAJ-MEDWesterplatte 53, ŚwidnicaUmów się na wizytę przez internet:AL. JANA PAWŁA II 78, WarszawaChirurgia ogólna:Chirurgia naczyniowaChirurgia – wizyta recepturowaGABINET LEKARSKI CHIRURGIA ORAZ CHOROBY NACZYŃ- ZBIGNIEW BOGUSZ Lipowa 33 d, KaliszUmów się na wizytę przez internet:Chirurgia ogólna:Zmiana opatrunku Nacięcie i drenaż ropnia (np. czyrak mnogi, ropne zapalenie gruczołów potowych, ropień skóry lub tkanki podskórnej, torbiel, czyrak lub zanokcica); proste lub pojedynczeWielkopolskie Centra Medyczne RemediumStefana Batorego 80/A, B, D, PoznańUmów się na wizytę przez internet:AL. JEROZOLIMSKIE 162, WarszawaChirurgia ogólna:Zmiana opatrunku Nacięcie i drenaż ropnia (np. czyrak mnogi, ropne zapalenie gruczołów potowych, ropień skóry lub tkanki podskórnej, torbiel, czyrak lub zanokcica); proste lub pojedynczeWielkopolskie Centra Medyczne RemediumStefana Batorego 80/A, B, D, PoznańUmów się na wizytę przez internet:Masaż klasyczny:FizjoterapiaElektrostymulacjaMichał Kamiński Profesjonalna FizjoterapiaAndersa 1 b, IławaUmów się na wizytę przez internet:Fizjoterapia:ElektrostymulacjaFonoforezaCentrum Promocji Zdrowia Mar-MedArmii Krajowej 74, TczewUmów się na wizytę przez internet:Otolaryngologia, Laryngologia:Otorynolaryngologia dziecięcaOtologia (Otiatria)Poradnia Laryngologiczna Jacek SywulaMalborska 39, ElblągUmów się na wizytę przez internet:
Zacznijmy od tego, że nie istnieje jedna metoda na łojotokowe zapalenie skóry – domowe sposoby to szeroki wachlarz propozycji. Polecane są szczególnie te rozwiązania, które odnoszą się do pielęgnacji skóry. Możemy je ze sobą łączyć, a wtedy ich skuteczność będzie większa. Jako domowe sposoby na ŁZS warto wypróbować:
Szacuje się, że atopowe zapalenie skóry jest drugą co do częstości występowania chorobą dermatologiczną. Najczęściej dotyka dzieci, ale cierpią na nią również osoby dorosłe. Silny, uciążliwy świąd, wyprysk, zaczerwienienia, drobne ranki to typowe objawy tej choroby. Zmiany, które występują na szyi, twarzy lub odkrytych częściach ciała, sprawiają, że czujemy się brzydsze i mniej atrakcyjne. Leczenie nie jest łatwe, bo wiele czynników często współistnieje ze sobą, np. silna suchość skóry, świąd, alergia kontaktowa, pokarmowa, wziewna, a także bardzo ważny czynnik – psychogenny. Brak jest również skutecznego lekarstwa, a działania często ograniczają się jedynie do profilaktyki i redukcji objawów. Sterydy, które przynoszą szybką poprawę, mają jednak szereg działań ubocznych. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak ważne w przebiegu choroby są codzienne zabiegi pielęgnacyjne. Utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry jest bowiem warunkiem prawidłowego funkcjonowania jej naturalnej bariery ochronnej. Nawilżanie ogranicza wnikanie alergenów i zapobiega powstawaniu kolejnych to jest AZS?To choroba o podłożu alergicznym, czyli związanym z nadmiernym reagowaniem skóry na czynniki zewnętrzne. Charakterystyczne w jej przebiegu jest występowanie specyficznych zmian zapalnych z towarzyszącą suchością skóry i silnym świądem. U młodszych dzieci dominuje postać wypryskową AZS, u młodzieży częste są zmiany liszajowate, a u dorosłych dominuje typ świerzbiączkowy. Obszar objęty zapaleniem może być zaczerwieniony i opuchnięty, a na skutek wysuszenia naskórka może dochodzić do powstania białych płatków i pękania skóry. Czasem, w wyniku drapania swędzących zmian, mogą pojawić się sączące, podłużne ranki (tzw. przeczosy) i strupy. Zmiany, oprócz typowej lokalizacji w zgięciach podkolanowych i łokciowych, mogą pojawić się także w innych miejscach. U osób dorosłych najczęściej powstają na szyi, karku, w okolicach oczu i ust oraz na rękach. Znamienny dla choroby jest jej przewlekły charakter z okresami remisji i chorujemy?Brak jest jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Tak naprawdę nieznane są dokładne przyczyny ujawnienia się tej choroby. Potrafimy natomiast określić czynniki sprzyjające jej powstaniu. Jednym z najważniejszych są predyspozycje genetyczne. Dowiedziono, że osoby, w których rodzinie występowały lub występują choroby atopowe (czyli o podłożu alergicznym), znacznie częściej i łatwiej zapadają na AZS. Jeśli np. oboje rodzice cierpią na AZS, prawdopodobieństwo wystąpienia alergii u dziecka wynosi nawet 80 proc. Drugim czynnikiem są warunki środowiskowe, wpływające na rozwój choroby, np. alergeny, środki drażniące (przedostające się do organizmu drogą wziewną lub przez kontakt), stres itp. Czy to na pewno AZS?Ponieważ atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem o niezwykle złożonym przebiegu, postawienie diagnozy bywa trudne. Aby ułatwić rozpoznanie AZS, został opracowany specjalny system klasyfikacji. Osoba chora na AZS powinna mieć trzy z czterech objawów zwanych większymi: charakterystyczny wygląd i miejsca zmian skórnych, świąd, przewlekły i nawrotowy charakter choroby oraz wywiad stwierdzający występowanie w rodzinie chorób o charakterze atopii. Objawom większym towarzyszą zazwyczaj tzw. objawy mniejsze, np. suchość skóry, natychmiastowe reakcje skórne, wczesny wiek wystąpienia zmian, zaostrzenie po zdenerwowaniu, spoceniu, kontakcie z wełną. Istnieją również takie postacie choroby, w których nie udaje się potwierdzić jej alergicznego podłoża. Wówczas czynnikiem warunkującym diagnozę jest tzw. defekt ektodermalny, czyli zaburzenia w syntezie, kluczowego dla prawidłowej syntezy ceramidów w skórze, kwasu gamma-linolenowego (chodzi o nieprawidłowe funkcjonowanie bariery naskórkowej). Pielęgnacja to podstawaSkóra osób cierpiących na AZS zazwyczaj jest mocno przesuszona. Często występuje wspomniany wyżej defekt ektodermalny. Dlatego niezwykle ważne jest intensywne nawilżanie skóry. Nie należy doprowadzać do jej przesuszenia, bo sucha skóra ze szwankującą barierą łatwiej przepuszcza alergeny wywołujące niepożądane reakcje. Z kolei długotrwały stan zapalny sprzyja uszkodzeniom bariery skórnej i koło się zamyka. Zawarte w balsamach, tłustych kremach i tzw. emolientach substancje tłuszczowe mogą częściowo uzupełniać lipidy nieprawidłowo funkcjonującej bariery skórnej. Jednak głównym mechanizmem ich działania jest tworzenie na powierzchni skóry tzw. okluzji, czyli warstwy zabezpieczającej przed utratą wody. Skóra staje się dzięki temu lepiej nawilżona, zwiększa się jej elastyczność i – co najważniejsze – zmniejsza się uczucie świądu. Niezmiernie istotne jest, aby jak najczęściej nawilżać skórę, a odkryte partie ciała – dodatkowo jeszcze kilka razy dziennie. Taka pielęgnacja pomaga w zdecydowany sposób zmniejszyć częstość i intensywność występowania zmian kołoU części osób w przebiegu choroby dochodzi do tzw. zakażeń wtórnych, najczęściej gronkowcem złocistym. Ponadto uszkodzona skóra jest bardziej podatna na infekcje. Ryzyko zakażeń zwiększa się wskutek drapania, które prowadzi do uszkodzeń skóry i toruje drogę chorobotwórczym patogenom. Broniący się organizm wytwarza substancje, tzw. mediatory zapalenia. Najważniejszy z nich – histamina zwiększa uczucie świądu i błędne koło się zamyka. W zakażeniu wtórnym często stosuje się antybiotyki (czasem w połączeniu ze steroidami). Kiedy sięgać po sterydy?Najpopularniejszymi lekami stosowanymi do zwalczania objawów są kortykosteroidy w postaci kremów lub maści. Działają one miejscowo, redukując ogniska zapalne. Powodują szybkie ustąpienie niechcianych zmian. Zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie, łagodzą swędzenie i przyspieszają gojenie się skóry. Choć są skuteczne, mają liczne działania uboczne i w ich stosowaniu należy zachować wyjątkową zauważyłaś pogorszenie stanu skóry po spożyciu określonego produktu, może to sugerować obecność alergii pokarmowej. Świąd, wyprysk, zaczerwienienie – tak skóra manifestuje swoje niezadowolenie ze spożycia alergenów. Najlepszą metodą potwierdzającą alergię jest poprawa stanu skóry po wycofaniu danego składnika z diety i pogorszenie po ponownym jego wprowadzeniu. W takim przypadku dobrze jest zrobić badania dodatkowe, z rozmazem, oznaczenie ilości IgE (całkowitych immunoglobulin odpowiedzialnych za wystąpienie natychmiastowej reakcji alergicznej), wykonać testy skórne. Dla ułatwienia identyfikacji czynników szkodliwych zaleca się prowadzenie tzw. kalendarza alergika. Należy zapisywać w nim wszystkie posiłki i zmiany zachodzące w otoczeniu (np. pojawienie się w domu zwierząt). To bardzo ważne, bo reakcje na alergeny mogą występować z dużym opóźnieniem, nawet 2-tygodniowym. Do najczęściej uczulających pokarmów zaliczane jest mleko krowie i jego przetwory, białko jaja kurzego, cytrusy, kakao, orzechy, czekolada, ryby, owoce morza, białka zbóż. Ale tak naprawdę uczulać może praktycznie wszystko. Po zidentyfikowaniu szkodliwych składników pokarmu należy je wyeliminować z diety, która powinna być jednak zbilansowana. Oznacza to, że należy poszukać pokarmów zastępczych o takich samych wartościach odżywczych. Np. przy alergii na mleko należy stosować preparaty mlekozastępcze (popularnie zwane bezmlecznymi), a białko jaja kurzego można zastąpić białkiem zawartym w mięsie i jego przetworach. Przy czym należy unikać wszelkich produktów i potraw, które w swoim składzie zawierają szkodzący składnik. Wykluczając z diety mleko krowie, nie należy jeść również wołowiny, cielęciny oraz ciasta drożdżowego, do którego jest ono dodawane. Szczególnie kłopotliwa dieta bywa w przypadku uczulenia na przyprawy. Aby zminimalizować wystąpienie alergii, należy czytać skład surowcowy na opakowaniu żywności. – Alergia na wiele pokarmów, przy niezbilansowanej diecie, może prowadzić do niedoborów makro- i mikroskładników. W takim przypadku należy wybierać żywność wzbogaconą np. w witaminy lub stosować doustną suplementację (tabletki). – Jednak najpierw warto skonsultować się z lekarzem, bo zarówno brak, jak i nadmiar pewnych składników jest szkodliwy dla zdrowia – mówi dr Halina Weker. Bardzo ważne w AZS jest dostarczanie odpowiedniej ilości płynów, bo przez uszkodzony naskórek woda odparowuje szybciej. Dziennie należy wypijać minimum 1,5 l wody – źródlanej lub naturalnej mineralnej, niegazowanej. Jak poradzić sobie z przeciwnikiemLeczenie AZS jest długotrwałe, często bez widocznej szybkiej poprawy. Ponieważ wpływ na chorobę ma wiele czynników, ważna jest współpraca kilku specjalistów, począwszy od lekarza pierwszego kontaktu, poprzez dermatologa, alergologa, dietetyka a na psychologu skończywszy. AZS jest chorobą psychosomatyczną (na pojawienie się objawów duży wpływ mają emocje, głównie stres). To bardzo poważny problem, bo samo istnienie choroby wpływa niekorzystnie na psychikę. Chorym często towarzyszy poczucie bezradności, zwątpienia, kompleksy, drażliwość. Dochodzi do czegoś w rodzaju błędnego koła, bo stres powoduje powstanie zmian i świądu, a te z kolei są przyczyną kompleksów i stresu. Podejmując walkę z chorobą, trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo przeciwnik jest trudny i nie daje łatwo za 1. Stresu. Silne emocje zaostrzają przebieg choroby. Stosuj techniki relaksacyjne, możesz również wypróbować zioła uspokajające (o ile nie jesteś na nie uczulona). Na noc, gdy często zwiększa się uczucie świądu, czasem lekarz poleca leki antyhistaminowe, uspokajające i łagodzące świąd. Pomocna może być wizyta u psychologa, który powie Ci, jak radzić sobie z problemami dnia codziennego i nauczy technik odwracania uwagi od Zakażeń skóry drobnoustrojami. Drapanie zwiększa ryzyko wystąpienia Detergentów – silnie podrażniają. Do mycia stosuj delikatne żele niezawierające mydła. Zrezygnuj z płynu do płukania tkanin. 4. Wełny i tkanin syntetycznych. Najlepsze są przewiewne, bawełniane ubrania. 5. Gwałtownych zmian Wszelkich czynników drażniących. Jeśli cierpisz na alergię pokarmową, przestrzegaj ścisłej diety. Jeżeli masz alergię na kurz, usuń z domu dywan, ciężkie zasłony, pluszowe zabawki i inne przedmioty, które mogą gromadzić Intensywnego wysiłku Kontaktu z kotami, psami i innymi zwierzętami Długich kąpieli w gorącej Dymu papierosowego. Jego duże stężenie silnie podrażnia skórę. Pamiętaj: 1. Zawsze po kąpieli wetrzyj w skórę preparat nawilżająco-natłuszczający. Ważne jest, aby zrobić to przed upływem trzech minut od wyjścia z wanny. 2. Żeby krótko obcinać paznokcie. Pomoże to uniknąć powstawania ranek na skutek zadrapań. 3. Temperatura w sypialni powinna być stała, stosunkowo O zbilansowanej diecie. Monotonia pokarmowa, niedobór witamin i mikroelementów mogą prowadzić do nasilenia objawów. Pytania - Do kogo należy się zgłosić w przypadku pojawienia się niepokojących objawów?Najlepiej udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który może skierować Cię do specjalisty, albo zgłosić się bezpośrednio do Jakie mogą być skutki uboczne stosowania sterydów?Ich przewlekłe stosowanie może prowadzić do uzależnienia, którego konsekwencją jest posterydowe zapalenie skóry. Dlatego ważne jest, aby kortykosteroidy stosować ściśle wg wskazań lekarza, jak najkrócej i wyłącznie w ostrych stanach Czy jest jakaś alternatywa dla sterydów?Tak, obecnie na rynku dostępne są leki, które nie niosą ryzyka uzależnień i nie mają działań ubocznych takich jak sterydy. Niestety, są one dość drogie. W celu złagodzenia drobnych zmian i w profilaktyce można poddać skórę naświetlaniom promieniami UV. Metoda ta często daje dużą poprawę, ale pod warunkiem że zmiany nie są zbyt duże. - Czy istnieje szansa, że choroba minie bezpowrotnie?Szansa taka istnieje zawsze, a w większości przypadków nasilenie choroby słabnie z wiekiem. Trzeba jednak brać pod uwagę, że ustąpienie przykrych objawów może mieć charakter czasowy, trwający nawet od kilku do kilkunastu Czy mogę się opalać?Intensywne opalanie nie jest zalecane przy AZS, ale nie oznacza to, że należy unikać słońca. Promieniowanie ultrafioletowe ma bowiem korzystny wpływ na stany zapalne skóry, ale nie w momencie wystąpienia bardzo silnych objawów. Wówczas światło słoneczne może przyczynić się do pogorszenia stanu, bo dodatkowo podrażni skórę. - W jakim wieku mogą pojawić się pierwsze objawy?Pierwsze objawy choroby pojawiają się najczęściej u dzieci poniżej 5. roku życia. Mogą jednak wystąpić w każdym wieku. - Jakie preparaty należy wybierać do pielęgnacji?Na rynku dostępnych jest mnóstwo różnych preparatów natłuszczająco-nawilżających dla osób ze skórą bardzo wrażliwą, alergiczną, a nawet specjalnie przeznaczone dla osób z AZS. Najlepiej wybierać te, które w nazwie mają: tłuste, półtłuste, hipoalergiczne. Warto również wzbogacić dietę o produkty zawierające duże ilości kwasów z grupy omega-3 i omega-6 (głównie kwas linolenowy), które mają ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania bariery skórnej. Bogatym źródłem tych kwasów są oleje roślinne i ryby. - Czy mogę się malować?Oczywiście. Jednak i tutaj najważniejsze jest to, aby dobrać kosmetyki, które nie będą wywoływały podrażnień i alergii. - Jak leczyć zmiany wokół ust?Zapalenie okołoustne często towarzyszy AZS. Niestety, nie ma skutecznej metody pozbycia się tej dolegliwości. Oprócz natłuszczania (np. wazeliną) i nawilżania skóry trzeba unikać kontaktu z substancjami alergizującymi i podrażniającymi. Dobrym sposobem jest picie przez słomkę oraz spożywanie owoców i warzyw w postaci drobno pokrojonych kawałeczków. Dzięki takim zabiegom substancje drażniące i wywołujące alergię nie będą miały kontaktu ze skórą wokół ust. To niezwykle ważne, ponieważ reakcja uczuleniowa powoduje dyskomfort wywołujący odruch oblizywania się, a ślina zawiera związki podrażniające. Zamiast oczekiwanej ulgi i poprawy następuje pogorszenie Czy przy alergii pokarmowej już zawsze będę skazana na restrykcyjną dietę?Najprawdopodobniej nie. W okresach ustabilizowania choroby, kiedy nie ma ostrych ataków, można wprowadzać do diety poszczególne pokarmy. Najlepiej robić to stopniowo, zaczynając od jednego składnika. Niezwykle ważna jest dokładna obserwacja, bo któż zna lepiej nasz organizm niż my Gdzie szukać dietetyka?Jeśli w Twojej przychodni nie ma takiego specjalisty, najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie się do prywatnej poradni żywieniowej. Zanim jednak to zrobisz, warto zapoznać się z literaturą traktującą o zasadach zdrowego żywienia. Dzięki niej łatwiej poradzisz sobie z prawidłowym komponowaniem posiłków. Konsultacja: Prof. dr hab. n. med. Sławomir Majewski, dermatolog, alergolog, kierownik Kliniki Dermatologii i Wenerologii AM w Warszawie. Dr n. med. Ewa Chlebus, dermatolog, członek-założyciel Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych. Dr Halina Weker, specjalistka w zakresie żywienia dzieci, kierownik Zakładu Żywienia Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Dr n. med. Grażyna Rownicka, pediatra, klinicysta, pracownik Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Anna Kozłowska/ Uroda
Emolienty na atopowe zapalenie skóry. Podstawą leczenia i profilaktyki AZS jest terapia emolientowa, czyli stosowanie preparatów zawierających między innymi substancje zmniejszające utratę wody przez skórę, a także wpływające korzystnie na jej kondycję. Zgodnie z wytycznymi dermatologicznymi, emolienty powinny być stosowane
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to schorzenie, którego podstawą są zaburzenia w układzie immunologicznym. Atopowe zapalenie skóry pojawia się często z alergiami pokarmowymi, astmą, katarem siennym. Nie można wskazać jednego czynnika, który byłby odpowiedzialny za atopowe zapalenie skóry, więc jego wyleczenie całkowite jest prawie niemożliwe. Stosuje się jedynie leczenie objawowe, które łagodzi uporczywy świąd skóry atopowej oraz zmniejsza dyskomfort i suchość skóry. spis treści 1. Przyczyny atopowego zapalenia skóry Predyspozycje genetyczne Zaburzenia układu immunologicznego Przyczyny środowiskowe 2. Objawy zapalenia skóry 3. Leczenie atopowego zapalenia skóry Leczenie zakażeń przy atopowym zapaleniu skóry Leczenie atopowego zapalenie skóry sterydami Leki przeciwhistaminowe w leczeniu atopowego zapalenie skóry Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenie skóry 4. Fakty o AZS, które musisz znać Czy AZS można się zarazić? Problem także psychologiczny Pielęgnacja zwalczająca przyczyny Higiena skóry rozwiń 1. Przyczyny atopowego zapalenia skóry Atopowe zapalenie skóry należy do grupy tzw. chorób atopowych, do których zalicza się także: Zobacz film: "Atopowe zapalenie skóry - czy możliwa jest remisja choroby?" astmę oskrzelową; sezonowy lub przewlekły katar sienny; pokrzywkę; alergiczne zapalenie spojówek Istnieją trzy główne, współistniejące ze sobą i wpływające na siebie nawzajem, czynniki uznawane za przyczyny atopowego zapalenia skóry: geny "kodujące" odpowiednie predyspozycje do reakcji alergicznych; nieprawidłowo działający układ immunologiczny; czynniki środowiskowe (alergeny). Uciążliwym objawem atopowego zapalenia skóry jest jej swędzenie (Shutterstock) Predyspozycje genetyczne Osoby cierpiące na atopowe zapalenie skóry, bardzo często mają w rodzinie chorych na astmę, katar sienny czy inną formę alergii. Pewne predyspozycje do reakcji alergicznych są więc dziedziczone. Najnowsze badania mówią, że osoby z atopowym zapaleniem skóry rodzą się z trochę innymi właściwościami skóry niż inni. Są to zaburzenia bariery chroniącej naskórek - nie jest ona naturalnie chroniona tak, jak powinna. Co ciekawe, takie zaburzenie dotyka całej skóry, a nie tylko miejsc, gdzie pojawia się wysypka i świąd skóry atopowej. Przyczyną zaburzonej ochrony naskórka jest filagryna, a raczej jej nieprawidłowe działanie. Filagryna to białko, które odpowiada za działanie bariery ochronnej naskórka u zdrowych osób. U chorych na atopowe zapalenie skóry występuje mutacja genu odpowiadającego za "zakodowanie" w organizmie filagryny. Taka mutacja zwiększa także ryzyko wystąpienia innych chorób skóry (rybia łuska, inne rodzaje egzemy) i chorób alergicznych (astma oskrzelowa). Zaburzenia produkcji i działania filagryny w organizmie prowadzą do: zmniejszenia naturalnego nawilżenia skóry; poniesienie pH skóry; zaburzeń w warstwie lipidowej naskórka. Zaburzenia układu immunologicznego Atopowe zapalenie skóry to skórna reakcja alergiczna. Pojawia się, kiedy układ immunologiczny uzna, że obecne na skórze lub wewnątrz organizmu substancje zagrażają alergikowi. Wywoływany jest wtedy stan zapalny, mający na celu usunięcie "szkodliwego" czynnika. U alergików równowaga pomiędzy poszczególnymi składnikami układu immunologicznego jest zachwiana. Działa zbyt dużo limfocytów Th2 i odpowiadających im cytokin, a w niektórych przypadkach pojawia się także zbyt wysoki poziom immunoglobulin (IgE) i eozynocytów. To one są odpowiedzialne za reakcję obronną organizmu w przypadku atopowego zapalenie skóry. Taka reakcja sprawia, że skóra atopowa wygląda jeszcze gorzej, ponieważ jest pozbawiona swojej naturalnej bariery ochronnej. Z drugiej strony, uwarunkowane genetycznie zaburzenia warstwy ochronnej naskórka powodują, że wszelkie możliwe alergeny lub czynniki drażniące z łatwością przenikają w głąb skóry, gdzie łatwtej wywołać reakcję układu immunologicznego i alergiczne zapalenie skóry. Przyczyny środowiskowe Alergeny lub inne czynniki drażniące system immunologiczny alergika, to na przykład: kurz; jajka; orzeszki ziemne; mleko; soja; produkty zbożowe; silnie działające kosmetyki; drapanie i ścieranie skóry; zanieczyszczenia powietrza: dym, chemikalia; suche, zimne powietrze; gwałtowne zmiany temperatury; problemy emocjonalne; częste mycie, pozbawiające skórę warstwy ochronnej. 2. Objawy zapalenia skóry Atopowe zapalenie skóry objawia się przede wszystkim silnym świądem skóry. Ze względu na wykwity skórne atopowe zapalenie skóry jest nazywane także egzemą lub świerzbiączką. Łatwo pomylić AZS z łuszczycą. Oto czynniki, które mogą sprzyjać podrażnieniu skóry: alergeny i środki drażniące - podrażnienie mechaniczne, nadmierne pocenie się, wietrzny klimat, wełna, detergenty, środki konserwujące, rozpuszczalniki, mydła; alergeny wziewne - sierść zwierząt, pyłki, pleśnie, roztocza kurzu domowego (Dermatophagoides pteronyssinus); drobnoustroje - dermatofity z gatunku Trichophyton, drożdżaki, Staphylococcus aureus; pokarmy - ryby, skorupiaki, pszenica; inne - czynniki psychiczne, stres. Ostra faza atopowego zapalenia skóry objawia się wykwitami skórnymi. Są to tzw. wypryski atopowe. Wypryski atopowe pojawiają się w miejscu, gdzie skóra atopowa była wystawiona na działanie substancji drażniącej. Są to ogniska rumieniowe - otoczenia odgraniczone od skóry, na których obecne są nadżerki, pęcherzyki oraz drobne grudki. Objawom wyprysków atopowych towarzyszy świąd skóry. Niestety leczenie wyprysków atopowych polega jedynie na łagodzeniu objawów. W podostrej fazie atopowego zapalenia skóry widoczne są nie tylko ogniska rumieniowe (bardziej wyraźne w związku ze złuszczaniem naskórka), ale również przeczosy (powstałe na skutek drapania skóry uszkodzenia naskórka - zwykle mają kształt linii). Po zagojeniu się przeczosy znikają całkowicie, a skóra nie ma żadnych blizn. Przewlekła postać atopowego zapalenie skóry może prowadzić do pojawienia się ognisk lichenizacji, czyli tak zwanego liszajowacenia. 3. Leczenie atopowego zapalenia skóry Leczenie jest dopasowywane do konkretnych objawów i nasilenia atopowego zapalenie skóry. Atopii nie da się wyleczyć, można jednak minimalizować objawy AZS. Lekarz może przepisać następujące metody leczenia atopowego zapalenie skóry: kremy i maści o działaniu przeciwzapalnym; miejscowe preparaty z lekami przeciwhistaminowymi; leki immunosupresyjne (zmniejszające reakcję alergiczną); antybiotyki przy infekcji skóry; glikokortykosteroidy miejscowe (w ciężkich przypadkach); fototerapia; leki uspokajające i psychoterapia. Leki stosowane w czasie AZS mają sprawić, aby skóra atopowa była pozbawiona stanu zapalenego, obrzęku, a także świądu skóry. Osoby z atopowym zapaleniem skóry nie powinny również dopuszczać do nadmiernej suchości skóry i powinny łagodzić swędzenie odpowiednią pielęgnacją: robiąc sobie kąpiele w krochmalu, płatkach owsianych lub specjalnych olejkach łagodzących skórę zamiast w perfumowanych płynach do kąpieli; wycierając skórę delikatnie ją poklepując, nie trąc; natłuszczając skórę po każdej kąpieli za pomocą wazeliny (w miejscach bardzo podrażnionych o złuszczonej skórze) i tłustego kremu; unikając stosowania na skórę kosmetyków na spirytusie; używając delikatnych proszków do prania; rezygnując z zakładanie na skórę wełnianej odzieży; unikając podrażnień, np. od kurzu czy zbyt wysokiej temperatury w pomieszczeniach. W niektórych przypadkach pewne potrawy lub inne czynniki (np. kurz, pot) nasilają objawy atopii. Każda osoba z atopowym zapaleniem skóry powinna zwrócić szczególną uwagę na to, kiedy pojawiają się u niej objawy i unikać czynnika drażniącego. Leczenie zakażeń przy atopowym zapaleniu skóry Istotną rolę odgrywa zmniejszenie populacji gronkowca złocistego, prowadzące do przerwania "błędnego koła atopowego zapalenie skóry". Gronkowiec stymuluje bowiem wytwarzanie tak zwanych mediatorów zapalenia. Histamina - najważniejszy mediator stanu zapalnego - nasila uczucie świądu, a błędne koło zamyka się. W celu redukcji populacji gronkowca i zmniejszenia świądu skóry należy stosować emolienty zawierające antyseptyki. Preparaty tego typu zmniejszają liczbę bakterii na skórze. Pamiętajmy, że osoby z atopowym zapaleniem skóry nie powinny po kąpieli szorować się ręcznikiem. Trzeba się nim owinąć i lekko przyciskać do skóry atopowej miejsce przy miejscu, a potem użyć balsamu nawilżającego lub tłustego kremu. Inne zakażenia bakteryjne należy zwalczać za pomocą antybiotyków w kremie stosowanych na skórę (np. ze steroidami) lub w tabletkach (w cięższych postaciach infekcji). W przypadku infekcji grzybiczej zalecane są maści przeciwgrzybicze. Leczenie atopowego zapalenie skóry sterydami Leki kortykosteroidowe (maści i kremy) to najpopularniejsze specyfiki na atopowe zapalenie skóry. Środki tego typu ułatwiają gojenie, łagodzą świąd skóry atopowej, zmniejszają obrzęk, zaczerwienienie i suchość skóry, a także redukują ogniska zapalne. Cechuje je wysoka skuteczność w leczeniu atopii, ale podczas ich stosowania należy uważać – zbyt często i intensywnie stosowane powodują szereg działań niepożądanych (zanik skóry, trądzik posterydowy, zaburzenia hormonalne). Ostatnio preparaty sterydowe zastępuje się specjalnymi maściami przeciwzapalnymi (inhibitorami kalcyneuryny). Leki przeciwhistaminowe w leczeniu atopowego zapalenie skóry Leki przeciwhistaminowe stosuje się zgodnie z zaleceniami lekarza (zwykle na noc). Wykazują działanie uspokajające i pomagają uzyskać spokojny sen. Zmniejszają też uczucie świądu skóry atopowej. Czasem pomaga przebywanie na słońcu i naświetlanie promieniami UV. Jeśli stan chorego jest ciężki, lekarz przepisuje mu doustne sterydy, a gdy dojdzie do zakażenia bakteryjnego lub wirusowego - antybiotyki. Prócz leczenia farmakologicznego w atopowym zapaleniu skóry niezwykle ważna jest pomoc psychologa - ciągłe swędzenie i zmieniona skóra atopowa źle wpływają na psychikę, a stres i brak akceptacji siebie jeszcze potęgują objawy atopowego zapalenia skóry. Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenie skóry Aby zapobiec zaostrzeniu atopowego zapalenie skóry, trzeba wyeliminować ze środowiska chorego szkodliwe czynniki. Warto zrezygnować z grubych zasłon i dywanów, bo są siedliskiem roztoczy. Z tego samego powodu trzeba często sprzątać mieszkanie, najlepiej pod nieobecność chorego. Higiena jest też ważna z innego powodu - w czystym domu istnieje mniejsze ryzyko, że skóra podczas AZS zostanie zainfekowana. Trzeba pamiętać również o wietrzeniu pomieszczeń, bo wysoka temperatura i pot działają drażniąco. Ponadto osoby z chorobami alergicznymi powinny zrezygnować z trzymania w domu zwierząt. Ich sierść powoduje alergię, a złuszczający się naskórek jest pożywką dla roztoczy. Należy też zrezygnować z noszenia odzieży z wełny. Osoby z atopowym zapaleniem skóry muszą unikać silnych detergentów, które wywołują podrażnienie i zapalenie skóry prowadzące do zniszczenia płaszcza hydrolipidowego skóry. Jeżeli płaszcz hydrolipidowy skóry atopowej jest zniszczony dochodzi do zwiększonej utraty wody przez skórę i tym samym do nadmiernego wysuszenia skóry. Suchość skóry atopowej sprawia, że łatwo ulega ona uszkodzeniom. Sprzyja to wnikaniu szkodliwych czynników, które mogą zaostrzyć przebieg atopowego zapalenia skóry - ich ubrania i bieliznę trzeba prać w płatkach mydlanych lub proszkach dla alergików i dwukrotnie płukać. Poza tym na szczególną uwagę zasługuje dieta w czasie atopowego zapalenia skóry. Nie u wszystkich z atopowym zapaleniem skóry te same potrawy powodują nasilenie objawów, trzeba więc uważnie obserwować reakcje skóry atopowej na różne produkty. Warto wiedzieć, że atopowym zapaleniem skóry nie można się zarazić, nie musimy się więc obawiać nawet bardzo bliskiego obcowania z chorym domownikiem. 4. Fakty o AZS, które musisz znać Czy AZS można się zarazić? AZS to choroba, która objawia się dużym wysuszeniem i natarczywym swędzeniem skóry oraz czerwonymi zmianami na jej powierzchni. Zazwyczaj rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa, ale coraz częściej także zaczyna pojawiać się nawet w okresie dorosłym. – Wyróżnia się dwie fazy kliniczne AZS: typ wypryskowaty – występuje u niemowląt i małych dzieci. Zmiany lokalizują się najczęściej w obrębie twarzy i odsiebnych części kończyn. W ciężkich przypadkach zajęta jest skóra całego ciała. Z kolei typ liszajowaty – dotyczy dzieci, młodzieży i dorosłych. Zmiany zajmują najczęściej doły łokciowe, podkolanowe. Dotyczą czasem większej powierzchni ciała – nawet ponad 50% skóry pacjenta – wyjaśnia Agata Głaz-Chodyna. Jest to choroba, która jest uwarunkowana wieloma występującymi jednocześnie czynnikami. Mimo to powszechnie funkcjonuje mit, iż schorzeniem tym można się zarazić. – Nie jest to choroba, którą można zarazić się np. przez dotyk. Należy ona do grupy tzw. chorób alergicznych zależnych od produkcji przeciwciał IgE. Aby mogła zaistnieć, musi pojawić się jednocześnie wiele czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. Nie musi to więc oznaczać, że każda osoba mająca ten gen zachoruje na AZS – tłumaczy Agata Głaz-Chodyna. Problem także psychologiczny W związku z tym, iż AZS wiąże się z uporczywym swędzeniem i widocznymi zmianami na skórze, często choroba ta ma także skutki psychologiczne. – Każda choroba skóry wiąże się z dyskomfortem pacjenta i strachem przed brakiem akceptacji i co za tym idzie silnym stresem. Jest to związane z ciągle niską świadomością społeczną na temat wielu chorób dermatologicznych i strachem przed zarażeniem. Stąd tak ważna jest edukacja społeczna szczególnie w grupie dzieci, aby rozumiały czym jest AZS, oraz to że kolega z ich otoczenia potrzebuje dużo wsparcia i zrozumienia, gdyż jego choroba często wiąże się z nieprzyjemnym świądem, a co za tym idzie rozdrażnieniem, problemami ze snem. Niejednokrotnie wiąże się również z koniecznością wyeliminowania lubianych produktów spożywczych, które u małego atopika mogą powodować zaostrzenie choroby. Na szczęście istnieją metody, które pomagają pokonywać problemy u źródła. Wspomniany świąd można szybko i skutecznie wyeliminować dzięki Atoderm SOS Spray, który działa bezkontaktowo (jest w 100% higienicznie rozpylany na skórze). Spray działa już w 60 sekund, a efekt przeciwświądowy utrzymuje się nawet do 6 godzin – tłumaczy ekspert. Pielęgnacja zwalczająca przyczyny AZS nie da się wyleczyć, można go natomiast wyciszyć. Dlatego tak ważna jest staranna pielęgnacja i stosowanie odpowiednich kosmetyków. – Linia dermokosmetyków Atoderm pozwala łagodniej przejść przez chorobę. W linii tej znajdziemy żel myjący Atoderm Intensive Gel moussant, balsam Atoderm Intensive Baume i przeciwświądowy Atoderm SOS Spray. Każdy z tych kosmetyków jest bezzapachowy co minimalizuje ryzyko nasilenia zmian, ale też każdy z nich minimalizuje ryzyko nadkażeń bakteryjnych, na które skóra z AZS jest mocno podatna. Preparaty te zawierają patent Skin Barrier Therapy™, który dzięki obecności estrów cukrowych zapobiega przyleganiu i namnażaniu gronkowca złocistego – wyjaśnia kosmetolog. W pielęgnacji warto też zwrócić uwagę na tzw. emolienty, gdyż u osób z AZS skóra pozbawiona jest całkowicie płaszcza hydrolipidowego, który chroni ją przed utratą wody czy wtargnięciem czynników zewnętrznych. – Stosowanie tradycyjnych emolientów jest jednak działaniem głównie objawowym. Aby zadziałać skutecznie należy również działać na przyczynę problemu. Atoderm Intensive Baume działa właśnie na przyczyny i jest to coś więcej niż zwykły emolient. Balsam zawiera patent Skin Barrier Therapy™, który stymuluje skórę do pracy tak, aby wytworzyła taką ilość białek i lipidów jaką obserwujemy w skórze zdrowej. Dodatkowo zawarte w patencie estry cukrowe hamują przyleganie i namnażanie gronkowca złocistego, a co za tym idzie minimalizują ryzyko nadkażeń. Działa również przeciwświądowo, dzięki czemu przywraca komfort na skórze i ogranicza potrzebę drapania – wyjaśnia Agata Głaz-Chodyna. Higiena skóry Na co oprócz pielęgnacji kosmetykami warto zwrócić uwagę w życiu codziennym, gdy cierpimy na AZS? Nawet zwykła kąpiel osoby cierpiącej na atopowe zapalenie skóry ma znaczenie, dlaczego? – Krótkie kąpiele przy AZS są zalecane ze względu na fakt, iż skóra atopików ma większą tendencję do wysuszania, a długie i gorące przebywanie w wannie mogłoby nasilić zmiany. Kąpiele nie powinny trwać dłużej niż 5-10 min, a woda powinna być letnia i nie przekraczać 30 stopni Celsujsza. Błędem również będzie pomysł, żeby skóry z AZS nie myć, gdyż zwiększa to ryzyko rozwoju flory chorobotwórczej gronkowca złocistego, co może zaostrzać zmiany chorobowe – dodaje. Stosując się więc do kilku prostych zasad możemy sprawić, że funkcjonowanie z AZS mimo że trudne, stanie się łatwiejsze na co dzień. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
Trądzik posterydowy jest chorobą skóry i konsekwencją zmian, jakie w niej zachodzą po stosowaniu sterydów, leków zawierających glikokortykosteroidy. To substancje o silnym działaniu przeciwzapalnym, które wprawdzie eliminują objawy zapalenia i sprawiają, że skóra się wygładza, niestety nie usuwają przyczyny problemu.
Dziś przeczytacie o tym, jak podreperowałam stan mojej szalonej łotojokowej skóry głowy po zimie, dzięki szalonej, nieco zapachowo odstręczającej, ale genialnej w skutkach intensywnej kuracji… 6 komentarzy Domowe sposoby na ŁZS Opublikowane 27/02/2016 W tym miejscu znajdziecie garść praktycznych porad na temat tego, jak w ogóle żyć z ŁZS i jakie znam skuteczne naturalne sposoby na łojotokowe zapalenie… 7 komentarzy
. 236 134 144 99 470 381 189 409

domowe sposoby na posterydowe zapalenie skóry